Udało się wcześnie z pracy zerwać. Ledwo wysiedziałem bo pogoda wręcz powalająca, aż cały rwałem się na rower. W domu więc szybciutko obiadek, szybkie przebieranie i już śmigam w stronę Lasku Wolskiego. Dzisiejszy trening z założenia był bez założenia :)
Przeleciałem przez Lasek i przez Brzoskwinię, Nielepice i Rudawę wbiłem się w dolinki. Naprawdę ogromny zastrzyk pozytywnej energii. Piękne tereny, wspaniała pogoda, super się jechało. Trening tak przy okazji też fajny wyszedł, sporo podjazdów terenowych i szosowych. W terenie miejscami jeszcze mokro ale da się przejechać na czystego. Takie treningu lubię najbardziej.

Mało czasu było dzisiaj więc tylko o Lasek udało się zahaczyć. Znów zrobiłem sobie teścik pod ZOO i udało się złamać 7 minut. Nie spodziewałem się dobrego wyniki bo po obiedzie byłem i nie czułem się dobrze rozgrzany. Jednak wyskrobałem się na górę w czasie 6.29. Wynik b.dobry, wręcz jestem zaniepokojony, że za dobry. Czy nie za wcześnie złapałem taką formę? Przeanalizowałem ostani kwartał i nie widzę większych błędów, spokojnie robiłem bazę i dopiero od 2-3 tygodnie zacząłem wchodzić na wyższe tętna. Tłumaczę sobie to ubraniem (brak kurtki) i odpowiednim przygotowaniu roweru. W końcu wyregulowałem zacisk i tarcza nie ociera mi o klocki :) Jak by nie było cieszę się gdyż ten czas to mój drógi w karierze i gorszy od najlepszego tylko o 9 sekund. Znaczy się, nie jest źle i trzeba dalej robić to co do tej pory. Żeby jeszcze tylko tak z 2 kg stracić ....

Pojechałem sobie po płaskim dzisiaj ale mocno. Po ostatnich, dosyć intensywnych treningach czułem się troszkę zmęczony ale nawet noga podawała dzisiaj. W końcu bez wiatru - od razu średnia lepsza :)
Jutro plaża.

Wyjazd do Niepołomic. Płasko ale dosyć wietrznie. Starałem się dzisiaj trzymać strefy tlenowej. Chyba się udało.
No, a teraz jestem o te kilka gram lżejszy. Mam nadzieję, że brak zęba mądrości nie spowoduje, że zgłupieję do cna :)
Czuję się dobrze, jak nic się nie będzie działo do wieczora to jutro na rower.
Wyjazd o godzinie 10. Zbiórka róg Błoń przy hotelu Cracovia. W planie dystans około 100 km. Trasa może przebiegać drogami kiepskiej jakości więc zalecany rower MTB.

Trening podjazdów. Oczywiście najlepiej robić to śmigając pod krakowskie ZOO. Różnica poziomów wynosi około 120 metrów, a więc 10 takich rundek to już solidny trening wychodzi.
Czas pierwszego podjazdu 7,01 - czas dziesiątego podjazdu 7,58.
Może ten pierwszy powinien kilka sekund krócej trwać ale nie jest źle. Dzisiaj raczej zimno i jeszcze zawiewało trochę więc niespecjalne warunki były.
Podczas ostatniej rundki już miękko w nogach miałem ale udało się nawet załapać na wysokie tętna i czas wyszedł przyzwoity.

Jutro czeka mnie coś nieprzyjemnego mogącego mieć wpływ na kilka najbliższych dni. Ciekawi jesteście ? Nie tajemnica :) - dentysta, a raczej wyrwiząb.
Ciekaw jestem jak będę czuł się na weekend.

Jazda na tenażerze. Pierwsza godzina dosyć mocna z interwałami. Lało się ze mnie jak z fontanny. Potem trochę poluzowałem.

Dzisiaj zrobiłem sobie tlenik. Rano pogoda była przyjemna ale jak już wyjeżdżałem słońce zaszło i zerwał się wiatr. Poleciałem do Kłaja i fajnie się jechało bo dosyć ciepło. Wiedziałem, że powrót będzie ciężki gdyż teraz jechałem z wiatrem i czułem to wyraźnie. Tak jak myślałem, gdy w Mikluszowicach zmieniłem kierunek na zachodni zrobiło się ciężko. Jeszcze przez las było jako tako. Jednak gdy tylko wyjechałem na otwarte tereny w Woli Batorskiej zrobiło się koszmarnie. Trochę wolniej dotarłem jednak do domu bez przeszkód, ale już wolę góry :)

Fortuna kołem się toczy. Narzekałem ostatnio na pogodę ale tym razem był fart. Cały tydzień plucha, a sobota słoneczko. Udało się w końcu w górki wyskoczyć. Chociaż spod Smoka wyjechało nas kilkanaście osób to już w okolicach Wieliczki wszystko zaczęło się rwać. Szybko odpadli górale. Nawet slicki nie pomogły i w Dobczycach było nas już tylko 7 osób. W Wiśniowej ubyło kolejne 2 osoby i na przełęcz za Wierzbanową wspinaliśmy się już tylko w pięciu. Tutaj każdy jechał swoim tempem i rozciągnęliśmy się mocno. Zresztą nie było co się spieszyć gdyż zrobiło się bardzo ładnie. Słoneczko mocno przygrzewało, wokoło ogromne ilości śniegu ale szosa suchutka. W górach panuje jeszcze zima na całego. Widać było jak na Śnieżnicy śmigają malutkie sylwetki narciarzy. Podczas zjazdu do Mszany spotykamy Pocia. Twardy gość - chociaż uciekliśmy mu już przed Wieliczką to jednak samotnie zrealizował plan i dotarł do Mszany inną drogą.
Powrót przez Kasinkę, potem w Lubniu starą zakopianką komfortowo lecimy do Myślenic.
Dalej przez Polankę i Świątniki do Krakowa.
To tyle trasy. Teraz wrazenia z jazdy. To była wycieczka ale to również znakomity trening. Dosyć mocne tempo, trochę górek, jechało mi sie nawet dobrze. Buli ostro dawał i żeby utrzymać koło musiałem niekiedy jechać już pod maxa prawie. Pomimo tego dotarłem do domu bez przeszkód, żadnych kryzysów, odcięcia prądu i nawet jeszcza trochę pary w nogach zostało.
Jutro jakiś dłuższy tlenik planuję po płaskim. Oby pogoda się utrzymała.

Jazda kuchenna.

Udało się na polko zerwać. Pośmigałem po Lasku Wolskim. Śniegu już nie ma, a i błota też nie za wiele. Sterylnie nie jest ale myślę, że jeszcze 2 dni bez deszczu(mało prawdopodobne) i spokojnie można już smigać. Bardzo fajnie się jeździło, wstrzeliłem się w ciekawą pogodę. Zimno ale słonecznie. Ciemnogranatowe chmury straszyły, ale na szczęście z daleka. Pomimo przyjemnej aury Lasek Wolski wyglądał dzisiaj jak wymarły.

Spotkała mnie ciekawa przygoda. Otoż podjechałem pod Kopiec Piłsudkiego, okrążyłem go i zamierzałem zjechać w kierunku ZOO. Wtedy usłyszałem dziwny dźwięk z tyłu. Pomyślałem, że opadł mi błotnik i ociera o oponę. Trochę się zdziwiłem gdyż takie rzeczy dzieją się raczej podczas zjazdu niż wolnej wspinaczki do góry. Ale nic - nie schodząc z roweru podniosłem błotnik do góry. Po chwili znów usłyszałem ten sam dźwięk i wtedy pomyślałem, że przypomina mi on co innego, lecz to nie mogło wchodzić w rachubę gdyż obejrzałem się kilka razy i wokoło nie było nic widać. Znów kilka sekund i znów to słyszę. Co jest z tym błotnikiem myślę już zdenerwowany ? Zatrzymałem się i odwróciłem do tyłu.
I wtedy go zobaczyłem !
Duży pies w stylu Owczarka stał sobie metr odemnie i dysząc wydawał charakterystyczne dźwięki, które naprawdę przypominały tarcie błotnika o oponę. Akurat wtedy musiałem jechać z taką prędkością, że czestotliwość tarcia zgrywała się idealnie z częstotliwością jego sapania. Długi, rózowy jęzor zwisał mu z paszczy, a boki podnosiły w rytm oddechu. Obfite i zadbane zimowe futro wskazywało raczej, że nie jest to pies przybłęda. Wprawdzie do strachliwych nie należę jednak z deka zesztywniałem i dopiero po kilku sekundach zacząłem coś działać :)
Ponieważ było w dół to nie kręcąc pomału nabierałem prędkości, kątem oka obserwując psiaka, który spokojnie biegł sobie za mną. Dopiero po chwili gdy już bardziej się rozpędziłem sabaka została z tyłu.
Tak teraz sobie myślę, że zapewne spacerował gdzieś ze swoim panem, którego akurat nie widziałem. Psiak może chciał się pobawić ze mną i pewnie nawet fajną zabawę miał ale ja raczej wtedy niespecjalnie się bawiłem.

To tyle przygód. Natomiast trening udał się całkiem, całkiem. Tak jak w planie leniwa jazda po Lasku.