Zielona ustawka.

Pogoda na ustawce dopisała. W tym roku jechało mi się lepiej niż w ubiegłym. Chociaż forma została w Albańskich Górach Przeklętych, a ostatnie prawdziwe treningi robiłem w lipcu to nawet nie wyszło to najgorzej. Znaczy się pojechałem słabo ale spodziewałem się gorzej :)

Start zrobiłem bardzo spokojny, dopiero w połowie okrążenie trochę mocniej depnąłem. Później dałem jeszcze mocniej gdy dostrzegłem przed sobą Axiego. Szybko zbliżyłem się do niego na kilka metrów czekając na dobry moment do wyprzedzenia. Na stromym podjeździe po korzeniach miałem go już dosłownie o dwa metry. No ale skurczybyk uciekł mi znów na kilkanaście metrów ale płaskich odcinkach.

Taka sama sytuacja powtórzyła się na kolejnych okrążeniach, dochodziłem go na podjeździe, potem mi znów uciekał. Czułem, że widział mnie za sobą i chyba mocno dawał w palnik żeby mi uciec. Na czwartym okrążeniu trochę osłabłem i odjechał mi trochę dalej ale cały czas był w zasięgu. Dopiero na wspomnianym podjeździe oddalił się już bardziej tak, że wjeżdżając na ostatnie okrążenie miałem jakieś 20 sekund przewagi.

Ostatnie starałem się już lecieć na zgona ale niewiele to pomogło. Zjazd po kamieniach poleciałem całkowicie bez hamowania żeby jeszcze trochę podgonić, ale jak się okazało to nie był dobry pomysł bo moja asekurancka jazda na poprzednich okrążeniach spowodowana obawą przed laczkiem okazała nie bezpodstawna i kiedy tylko zrezygnowałem z tej strategii jadowity wąż wpił się jadowitymi zębami w moje koło czego efektem był spacer do mety z rowerem na plecach.

No,a później ognicho, kiełbacha, śmiechy, wygłupy itd. :)