Najfajniejsza wycieczka w tym roku. Beskid Niski jest debeściarski. Rewelacja. Zahaczyłem nawet o kawałek Słowacji. Piękne tereny, puste i dobre drogi. Dużo szutrówek, góry nie za wysokie ale za to pokryte wspaniałymi lasami. Czyste rzeki z chłodną wodą. Eh- mógłbym tu jeździć codziennie.

Pokaż trasę GPS

Wyjazd w dolinki w grupce kilku znajomych. Świetna sprawa, pierwsza wiosenna wycieczka. Wszystko super poza tym, że okazało się, że napęd w moim startowym rowerze właśnie dogorywa. Trzeba będzie rozstać się ze starym poczciwym XTR i sprawić sobie coś nowego. Poza tym reanimowana przednia klamka od hampla nie działa tak jak powinna. Niby poza luzem wszystko jest ok. ale jakoś psychicznie mnie to wykańcza. Co jak co ale na zawodach hamulce muszę być w 100% sprawne. Nie ma miejsca na nawet najdrobniejsze usterki. Też chyba do wymiany.
No i pęknięta klamerka w prawym bucie. Wrrrr.....


Pokaż trasę GPS

Tym razem w ramach treningu ogólnorozwojowego wybraliśmy się na zimową wycieczkę w góry. Celem był szczyt Mogielica w Beskidzie Wyspowym. Początek nawet spoko, przetarty szlak. Potem spotkaliśmy grupkę, która ów szlak przecierał i przejęliśmy pałeczkę.Im wyżej tym śniegu było więcej. Ostatni fragment podejścia na szczyt bardzo stromy i bardzo trudno byłe tędy przejść. Na górze chwila przerwy, ciepła herbatka i sru w dół. Lecimy na Polanę Stumorgową. Tutaj śniegu już bardzo dużo, miejscami po pas. Bardzo trudno się idzie, wieje wiatr, zacina śniegiem, widoczność jakieś 100 metrów. No ale jakoś dotarliśmy do drogi, którą już w miarę wygodnie dotarliśmy z powrotem do Jurkowa. Fajnie było, szkoda tylko, że widoczków zabrakło.

Czas wędrówki - 3h33
Dystans 15,9 km.

Kolejny solidny wyjazd się udało zorganizować. Jak tak wychodzi tego roku, że po raz trzeci w niedługim okresie czasu znalazłem się na Kudłaczach. Ekipa całkiem zacna więc jechało się bardzo przyjemnie. Rano pogoda była taka sobie lecz popołudniu pokazało się nam kilka razu słoneczko i niebieski kolor nieba. Sporo ciężkich podjazdów było dzisiaj do pokonania. Również jeden dosyć nieprzyjemny zjazd z Kudłaczy. Aż się wierzyć nie chce, że koniec Listopada, a mu jeszcze takie wypady robimy.

Niby szosa była dzisiaj ale wybrałem się na góralu. Trasa z Suchej przez Zawoję, Juszczyn i Pcim do Krakowa zaczęła się od mocnego uderzenia. Pierwsze kilometry z Suchej to błyskawiczne zdobywanie wysokości na bardzo stromych podjazdach. Gdy zjechaliśmy do Zawoji nasza czwórka się rozdzieliła. Szbiker z Lukciem polecieli zdobywać Policę, a ja z Marcinem na Kraków.

Czekał nas kolejny długi i ciężki podjazd. Szybki zjazd do głównej drogi Sucha-Jordanów i dalej przez Wieprzec i Skomielną do Pcimia. Stąd już było lepiej, szybko się leciało. Zostały jeszcze do pokonania pagórki pomiędzy Myślenicami i Krakowem i zameldowałem się w domu.

Miła przejażdżka chociaż nie ukrywam, że miałem niekiedy kłopoty nadążyć na swojej zimówce za Marcinem. Ile znaczy odpowiedni sprzęt widziałem na podjazdach gdy wstawał z siodełka i na stojąco odjeżdżał mi w ciągu kilku sekund o kilkanaście metrów. Próba gonienia kończyła się pompowaniem mojego Bombera i lądowałem w końcu ciężko dysząc na siodełku. Zaczynam poważnie myśleć nad modernizacją zimówki bo męczę się na niej w górach okropnie.

A jeszcze o chłopakach napiszę. Zgubili szlak i zjechali przez pomyłkę na Krowiarki. Potem wjechali na Policę i dalej za Krupową zjechali do Juszczyna. Szbiker podobnie jak my poleciał rowerem na Kraków, a Lukcio wybrał wariant powrotny pociągiem.

Jesienią góry wyglądają najlepiej. Jeśli tylko uda się pogoda to chyba nikt nie oprze się urokom naszej złotej jesieni w górach. Nam się udało i spędziliśmy wspaniały dzień w górskich plenerach Beskidu Małego. Chyba nie muszę nikogo przekonywać, że to był naprawdę udany dzień. Trasa jaką pokonaliśmy to Zembrzyce-Leskowiec- przeł. Kocierska-Andrychów i Oświęcim skąd ewakuowaliśmy się pociągiem do Krakowa. Było extra.

Każdy dzień słonecznej pogody jest teraz na wagę złota. Trzeba korzystać.
Tym razem włóczyliśmy się po dolinkach. Miała być włóczęga ale wyszło jak zwykle i skończyło się na mocnym napieraniu do przodu. Trochę terenu, sporo podjazdów, wprawdzie to nie góry ale tempo takie, że można się było zmęczyć.
Tak więc kolejny udany rowerowy dzień.

Bardzo udana wycieczka w świetnym towarzystwie. W rodzaju hybrydy terenowo-asfaltowej. Szybki dojazd do Wiśniowej przez Dobczyce. Kawałek dalej wbijamy się w drogę na Weglówkę i potem już skrobiemy się pracowicie na Lubomir. Podjazd bardzo stromy, luźna nawierzchnia uniemożliwia wjazd w całości na rowerze. Z Lubomira ekspresowo zlatujemy po kamerdolcach na Kudłacze. Wytrzepało nas okrutnie ale z Kudłaczy jest jeszcze gorzej. Uskoki, głazy jak telewizory, a nawet większe. No ale było nam mało bo jeszcze wyskoczyliśmy na Chełm i stąd polecieliśmy w dół torem DH.

Ciekawa trasa, naprawdę ciekawa. A potem to już szybko powrót do docmiu. Extra było.

Udało się w końcu w góry urwać. Faktem jest, że rano nie za bardzo chciało się wstać ale jak już wjechałem w góry to było przyjemnie. Pierwszy fragment to nieciekawy odcinek z Myślenic do Pcimia i dalej na Jordanów. Tam droga zaczęła się pomału piąć w górę. Ledwo zauważalnie ale co kilkaset metrów przybywało wysokości. W Bogdanówce skręciłem w prawo i zrobiło się już poważnie bystro. Cały czas asfalcik ale miejscami naprawde ostro w górę. Taką drogą dotarłem na wysokość ponad 800 m. tuż pod szczyt Koskowej Góry. Następnie żółtym szlakiem przez Kotoń i zjazd do Pcimia. Po drodze jeden bardzo trudny zjazd po kamerdolcach. Dosyć stromo ale nie nachylenie jest tu problemem lecz kamienie wielkości piłki futbolowej.

Leżą na całej szerokości drogi i tylko czyhają na błąd. Udało się zjechać spory fragment, wprawdzie kilka podpórek ale i tak nieźle poszło. Ostatnie 10 metrów jednak się poddałem gdyż było już bardzo nieprzyjemnie.

Potem klasyczna jazda górskim grzbietem. Przejeżdżam przez Kotoń i zaczynam zjazd do Pcimia. Fajnie się leci w dół ale cały czas trzeba jednak uważać bo dosyć mokro jest i miejscami ślisko. Pomimo tego sprawnie udaje się lecieć w dół. Kawałek robi się trudno ale tym razem udaje się bez sprowadzania zjechać.
W Pcimiu wizyta w sklepie i kombinuję co dalej. Planowałem wjechać jeszcze na Kudłacze ale wygodna droga do Myślenic kusi :) - no nie bardzo mi się chciało.



Przemogłem się jednak, pogoda fajna, czas nie najgorszy, trzeba korzystać. Przelatuję zakopiankę i zaczynam się wspinać. Początek czarnym szlakiem po asfalcie. Potem zjeżdżam ze szlaku i nadal szosą, bardzo stromo wspinam się do góry. Szybko nabieram wysokości, kończy się asfalt i żwirowa drogą nadal mocno w górę. Po chwili znów wpadam na czarny szlak i jadąc po jego znakach docieram na Kudłacze. Tutaj w schronisku pozwalam sobie na dłuższą przerwę. Kawusia, coś do jedzonka - fajnie jest.

No i trzeba kończyć imprezę. Z Kudłaczy już klasyczną drogą zjeżdżam do Myślenic.
Co tu pisać. Było extra.

Na zakończenie urlopu zafundowałem sobie wypad w Beskid Niski. Dosyć chłodno i niekiedy bardzo mocny wiatr. Wycieczka piękna, moje ukochane plenery. Bartne, Nieznajowa, Radocyna, Desznica, Świątkowa, nie ma co wymieniać więcej. Było super i extra.