Rowerowym oczywiście. Po tej chorobie miałem głód treningowy. Trzy długie sesje na trenażerze przywróciły równowagę i zaczynam czuś się jak w cugu właśnie. W sumie to nie mam nic przeciwko temu żeby nadal trwał.

Bez komentarza.

Powrót do krainy zakręconych. Nie był trudny, po prostu wstałem, usiadłem i zacząłem kręcić. Na polu zima na całego, a ja sobie w kuchni kręcę i oglądam kolejny bzdurny film. Czuć, że po chorobie organizm rozregulowany, już na początku takie tętna notuję, że odechciewa się jeździć. No bo sorki, ale jeśli ja sobie kręcę lajcik, a pokazuje mi 80% to coś nie tak jest. No ale trzeba dać sobie szansę i w miarę kolejnych minut zaczęło to wszytsko wracać pomału do normy.

Zakończyłem stary rok. Do pierwszego startu w tym roku pozostało 3 i pół miesiąca. Do tej pory mój trening nie był jakoś ściścle zaplanowany, ot robiłem to co akurat dało się robić. Grudzień nie rozpieszczał pogodą, zapowiada się, że w styczniu nie będzie dużo lepiej. Pomimo tego trzeba już zabrać się poważnie do roboty, nie ma czasu na zabawę i eksperymenty. Podobnie jak w ubiegłym sezonie zamierzam od stycznia pomału wprowadzać do treningu elementy o większej intensywności oraz delikatnie powiększać objętość sesji treningowych.

Oby kolejny był co najmniej nie gorszy.

Nie ma co pisać.

Chociaż chwila, pochwalę się. Mam już nowe kółka. Niestety przegrałem z ekonomią i skończyło się na zwykłych szprychach - Sapim Race. Marzyły mi się Cx-Ray, jednak to wiązało się budżetem powiększonym o kilkaset złotych. Poddałem się i tym sposobem jestem posiadaczem klockowatych kółek o wadze 1480 gr. :)

To trochę mniej niż moje stare XTR-ki ale dojdą jeszce zaciski i oba zestawy będą porównywalne wagowo. Piasty mam na 6 śrub więc po założeniu jakichś lekkich tarcz myślę, że zarobię jakieś 100 gramów.

Tak, że sprzęt pomału zaczyna zmartwychwstawać i trzeba trenować co by dzielnie z niego korzystać na podkarpackich trasach.

W ten tydzień jestem skazany na trenażer. Ale jak mówi stare polskie przysłowie - Na Nowy Rok przybywa dnia na barani skok. Trzeba być dobrej myśli i robić swoje bo jeśli coś powiem dzisiaj, to jutro nikt już o tym może nie pamiętać. Ale jeśli coś zrobię to zostanie na zawsze. Hough - powiedziałem :)

Poranek przywitał mnie mrozem. Wyskok z wyrka i do piwnicy załatać flaka. Potem szybko coś na ruszt i szpula na Kącik. Sporo wiary się uzbierało. Niestety znów źle wybrałem grupkę. Niby oglądałem się na innych, jechałes gdzieś pośrodku, za Motelem Krak poszło troszkę mocniejsze tempo i zanim się zorientowałem wolniejsza grupa została gdzieś daleko z tyłu i siłą rzeczy trzeba było naparzać. Polecieliśmy na Rudawę, Krzeszowicę. Potem Tenczynek i tuż za Rudnem spotkaliśmy wolniejszą grupę. Tutaj zacząłem się zastanawiać co zrobić gdyż dobrze mi się jechało ale nie byłem przygotowany na mocną jazdę i nie zabrałem jedzenia. O ile przy spokojnej jeździe to nie jeste problem to podczas mocniejszejszego śmigania może być różnie. I tak się faktycznie stało, tuż przed Liszkami dosłownie odcięło mi prąd. Niby górki niewielkie ale mogłem tylko patrzeć jak trójka kolarzy pomału oddala się odemnie.
Sam trening jednak bardzo idany. Wprawdzie to nie pora na takie mocne jazdy ale uważam, że nawet zimą dobrze jest przedmuchać dysze :)

Poświętowali, pojedli to pasuje teraz coś kalorii spalić. Wieło okropnie dzisiaj. Jadąc bulwarami to zastanawiałem się czy to dobry pomysł na tą jazdę. Płasko jak na patelni, a ja miejscami ledwo jechałem. Tętno wskakiwało na poziomy powyżej 80% i zaczęło to wszytsko przypominać trening siły. Aż do Kryspinowa męczyłem się z wiatrem, dopiero gdy skręciłem na Balice dało się jako tako jechać. Potem już poleciało - Zabierzów, Zelków i Ojców. Poza wiatrem pogoda była wypaśna. Słoneczko dawało na całego, zero mgieł, w miarę ciepło tak więc jazda dawała sporo przyjemności. Powrót przez Prądnik Korzkiewski, wchodząc w zakręty poczułem, że coś jest nie tak. Nie ma co ściemniać, znacie to uczucie gdy na zakrętach tylne koło zaczyna myszkować na boki. Tak - kapeć ! A już myślałem, że ten w Niepołomicach będzie na serio ostatnim w tym roku. Tym razem tylne koło. Oblukałem sprawę, trochę powietrza zastało, nie za bardzo chciało mi się paprać z klejeniem. Dopakowałem do oporu i rura dalej. W Zielonkach znów pompowanko ale już wiedziałem, że dojadę, co najwyżej trzeba będzie jeszcze raz pakować. I tak się stało, trzecie pompowanie było pod Plazą.
No, a teraz już w domku. Nie za bardzo chciało mi się iść na ten rower dzisiaj ale teraz tak przyjemnie...

No i po zimie. Rano padało, ale około południa przestało, a ja skrzętnie to wykorzystałem. Droga mokra ale bez tragedii, nawet przejeżdżające auta nie chlapały za bardzo. Za Staniątkami nawet przez chwilę przyświeciło mi słoneczko i zrobiło się całkiem przyjemnie. W Szarowie kapeć, chyba już ostatni tego roku. Szybko sobie z nim poradziłem i szpula do domu bo trochę mnie przychłodziło.
W sumie fajny trening wyszedł. Jak wszystko będzie ok. to jutro replay.