Paskudna pogoda się zrobiła. Coś mnie wczoraj jednak przewiało, czułem na zjazdach, że za zimno mi jest i chyba faktycznie tak było. Jakoś tam niespecjalnie się dzisiaj czułem. Jeszcze niby nic mi nie jest ale nie jest tak jak zwykle.
Na rower pomimo tego udało się wyskoczyć. Ubrałem się w windstoppera i tlenik po płaskim sobie mykłem. Jak ma mnie rozłożyć to jutro już będę o tym wiedział :(

Niby mi tydzień regeneracyjny wypada ale jakoś niespecjalnie się ostatnio przemęczałem. Jednak przez najbliższe dni pogoda zapowiada się średnia to chyba rzeczywiście tych treningów nie natłukę.
Dzisiaj udało się wstrzelić pomiędzy opady deszczu. Tylko 5 podjazdów zrobiłem i trzeba było zmykać w chać.

Luźna jazda po pięknych i pełnych wiosny drogach Pogórze Ciężkowickiego.

Pierwszy maraton w sezonie. Ale nie pierwsze zawody. Po przejechaniu dwóch wyścigów XC prognozy były dobre. Maraton w Przemyślu to w zasadzie dopiero prolog do prawdziwych maratonów. Łatwy, krótki i szybki. Nie znaczy to, że nie można się zmęczyć. Uzbierało się 1300 metrów podjazdów, pokonywane po dobrej nawierzchni i w licznej z reguły grupie innych kolarzy zmuszały do szybkiej jazdy i jeszcze szybciej pozbawiały sił.

Wystartowało nas ponad 350 osób. Na rozjeździe po asfalcie udało się utrzymać w miarę z przodu. Terenowy podjazd, który potem nastąpił porozrywał peleton. Czołówka mocno odjechało w przód ale nadal znajdowałem się w czubie wyścigu. Chociaż ten fragment jechało mi się bardzo ciężko to cały czas zyskiwałem miejsca. Wyprzedziłem Krzyśka Łuczkowca, potem Sławka Bartnika (obaj Sokół Tarnów). Z tyłu został też Sławek Skóra z Jedlicza, a równo ze mną leciał Łukasz Pudło. Zaczęło mnie pomału przytykać lecz na szczęście zrobiło się płasko i można było złapać trochę tlenu.

Kolejnym targetem był Piotr Klonowicz (Sokół Tarnów). Miał dzisiaj nogę, chociaz jeszcze tydzień temu wygrałem z nim w Tarnowie to dzisiaj bardzo trudno było utrzymać mu koło. Na szutrowym podjeździe zabrał się z grupką i bardzo mocno ciągli do góry. Chwilę próbowałem ich złapać ale odpuściłem gdyż nie chciałem pozbawiać się sił na drugą rundę.

Droga szybko mijała i początkowa niemoc pomału zaczęła mnie opuszczać. Druga runda przebiegła bardzo szybko. Udało się zachować sporo sił i czując zbliżającą się metę zacząłem podkręcać tempo. Ostatnie kilkanaście minut poleciałem już w trupa. Przemknąłem obok Krzyśka Gajdy i masowo zacząłem dublować zawodników z mega. Na mecie zameldowałem się jako 9 zawodnik Open oraz 2 zawodnik kategorii M4. Do pierwszego miejsca brakło 30 sekund :) Przegrałem jak zwykle z Krzyśkiem Gierczakiem.

Podsumowując - jestem bardzo zadowolony. Naprawdę dobry wynik mi wyszedł.
Teraz pytanie - co mam robić aby zachować taką formę jak najdłużej?