Pierwsza solidna przełęcz. Garlospase - 1632m. Gorąco. Nocleg przed Insbruckiem.

Może to zabrzmi jako żart ale ten wyjazd doszedł do skutku. Niespełna dwa tygodnie po ściągnięciu gipsu zameldowałem się w Alpach. Pierwszy dzień to tylko szukanie noclegu. Okolice dosyć mocno zabudowane ale udało się znaleźć fajną miejscówkę.
Trasy nie dzielę na dni i wklejam w całości.


Pokaż trasę GPS

J.w.

Miało być kilka podjazdów na Liwocz. Znaczy się nie na sam szczyt bo wiedzie tam terenowa droga. Na górę bym pewnie wjechał ale zjazd to inna sprawa. Pomału jakoś bym się stoczył ale strata czasu. Wobec tego zrobiłem sobie podjazdy na parking pod Liwoczem. Jakieś 3 kilometry i 230 metrów różnicy poziomów. Pogoda nie była pewna ale niedaleko od domu więc zaryzykowałem.

Pierwszy podjazd przerwany już na samym początku przez deszcz. Udało się schować pod przygodnie znalezionym daszkiem. Podjazd raczej łatwy, w zasadzi dwa strome fragment, które dają popalić, reszta to luzik. Drugi podjazd zrobiony bez przeszkód, trzeci znów deszcz ale tym razem zmokłem bo nie było w pobliżu schronienia. Trochę mnie to wybiło z rytmu, przemokłem i jakoś straciłem werwę.

Pokaż trasę GPS

Pogoda super, jechało się dzisiaj extra. Trochę mnie męczą podjazdy, przybyło ze dwa kilogramy po kontuzji. Niby starałem się trzymać jakoś dietę ale z drugiej strony nie chciałem przesadzać bo jakiś budulec do zrastanie się tej kości trzeba było dostarczyć. Tak więc ciężko jest teraz ale jakoś pcham do przodu.
Kawałem jechałem szutrową drogą bo przejechałem zjazd i nie chciało mi się wracać. Da się jechać ale robię to bardzo wolno. Za to na asfalcie jest już całkiem nieźle.

Pokaż trasę GPS

Fajnie było :)
Zapomniałem opaski więc bez pulsu tym razem. Sporo podjazdów, jak na pogórze przystało nie za długie ale dosyć ostre miejscami. Jechało się fajnie chociaż drętwieje mi ręka jeszcze.
Pokaż trasę GPS

Pierwsza jazda po kontuzji, którą można by nazwać treningiem. Na razie ograniczam się do szosy, ale śmigam na sztywniaku. Nie jest źle, ręka nie boli, raczej dolega mi słabość mięśni. Czuć, że osłabły, rękami mi cierpnie i boli po prostu z przemęczenia. Za to sama jazda fantastycznie dzisiaj. Podjechałem sobie pod ZOO od Księcia Józefa, super się jechało, wilgotno, w tunelu z kipiących zielenią drzew, pod górę...z lekką mgiełką, uwielbiam takie warunki.
Nawet nie ma dramatu z tymi podjazdami, wiadomo, że nie zasuwam jak dziki ale w miarę sprawnie posuwam się do góry i gdy trzymam umiarkowane tempo mogę tak jechać bardzo długo.
Nie ukrywam jednak, że niekiedy krew mi się gotuje, chciał bym jeździć tak szybko jak wiosną. W głowie mi szumi gdy czytam relacje z maratonów, gdy kumple i znajomi zdobywają dyplomy i puchary. Kurcze jak bardzo chciał bym znów stanąć na pudle i patrzeć w obiektywy aparatów. Naprawdę to uzależnia.

Nie będzie prosto, ale kto wie czy nie zawezmę się i na kolejny rok jakiejś super formy nie zrobię :) .......fajnie by było.

J.w.

Testowanie ręki na kolarce. Jedzie się spoko ale nie dam rady zmieniać biegów lewą ręką. Pozostaje więc jazda na blacie i to raczej po płaskim. Muszę tez uważać bo trudno mi mocno zahamować. Póki co nie przesadzam, godzinka jazdy w żwawym tempie. Średnia niby fajna wyszła ale nie nie ma się co oszukiwać, słaby jestem.

No tak, leczenie zakończone. Nawet obeszło się bez rehabilitacji, mam zalecone kilka ćwiczeń, które mam wykonywać w domu.
Gips ściągnięty, pierwsza jazda rowerowa już za mną. Źle nie jest ale do pełni sprawności jeszcze daleko. Kość ładnie zrośnięta ale ścięgna dalej bolą, pokurczone, spuchnięte, jeszcze spod skóry prześwituje krwiak. Pomimo tego dzisiaj udało się już przejechać całkiem fajny dystans. Sześć tygodni bez roweru, bez systematycznej aktywności fizycznej spustoszyło mój organizm.

Pierwszy podjazd i już czuję, że mój układ oddechowy nie nadąża z dostarczaniem tlenu do mięśni. Nogi niby dają rady, ale brakuje tlenu, w płucach coś gniecie i trzeba zwolnić. Potem również nogi zaczynają delikatnie piec i jeszcze bardziej trzeba zwolnić. Zjazd białą drogą w miejscu gdzie nie ma kostki bardzo trudny. Pomimo, że jadę na fullu, z miękko ustawionymi amorami to muszę robić to bardzo wolno. Jestem w stanie mocno trzymać kierownicę, nie sprawia mi to bólu ale wstrząsy to co innego. O terenie na razie mogę zapomnieć.

Pomimo tego wszystkiego czuję, że jest dobrze. To dopiero drugi dzień bez gipsu, a ja czuję znaczną poprawę. Przeniesienie talerza z zupą, szklanki herbaty, czy jakieś inne codzienne czynności stały się dla mnie wykonalne bez problemu chociaż jeszcze wczoraj tak nie było. Trwa walka z czasem, mam dwa tygodnie, jestem dobrej myśli.

Pokaż trasę GPS